Essential advice of life: ત્રણ માણસોને ક્યારેય ન ભૂલવા; ખબર છે કોણ છે આ ત્રણ

“પેરાલીસીસ નું એનાલીસીસ !”(Essential advice of life)

Essential advice of life: ત્રણ માણસોને ક્યારેય ન ભૂલવા : મુસીબતમાં સાથ આપવાવાળાને, મુસીબતમાં સાથ છોડવાવાળાને, અને મુસીબતમાં મુકવાવાળાને. આજની ત્રણ વાતો આપણને ઘણું કહી જાય છે જેને જાણીએ ને માણીએ.

એક મહિલા દરરોજ તેના પરિવારના સભ્યો માટે ભોજન રાંધતી હતી અને ત્યાંથી પસાર થતા કોઈપણ ભૂખ્યા વ્યક્તિ માટે વધારાની રોટલી પણ રાંધતી હતી. તે દરરોજ તે રોટલી બારી પાસે રાખતી હતી, જેને કોઈ પણ લઈ શકે. એક માણસ દરરોજ તે રોટલી લેતો અને આભાર માનવાને બદલે તે કંઈક આ રીતે ગણગણતો તેના રસ્તે જતો રહેતો – “તમે જે પણ ખરાબ કરશો તે તમારી સાથે રહેશે અને તમે જે સારું કરશો તે તમારી પાસે પાછું આવશે.” દિવસો વીતતા ગયા અને આ ક્રમ ચાલુ રહ્યો.

મહિલા તેના વર્તનથી કંટાળી ગઈ અને મનમાં જ કહેવા લાગી – “કેવો વિચિત્ર માણસ છે ! તે આભારનો એક શબ્દ પણ બોલતો નથી, અને ઘણી બધી વાતો કરતો રહે છે, તેનો અર્થ શું છે ?” એક દિવસ તેણીએ ગુસ્સે થઈને નિર્ણય લીધો અને બોલી – “હું આ મફતિયા માણસથી છુટકારો મેળવીશ.” અને તેણીએ પેલા માટે બનાવેલી રોટલીમાં ઝેર ભેળવીને તે રોટલીને બારી પાસે મૂકી. અચાનક તેના હાથ ધ્રૂજવા લાગ્યા અને અટકી ગયા. તેણીએ કહ્યું – “હે ભગવાન, હું શું કરવાની હતી ? તેણે તરત જ તે રોટલીને ચૂલામાં બાળી નાખી. ફરી તાજી રોટલી બનાવીને બારી પાસે રાખી.

દરરોજની જેમ, પેલા શખ્સે આવીને રોટલી લીધી : “તમે જે ખરાબ કરશો તે તમારી સાથે રહેશે, અને તમે જે સારું કરશો તે તમારી પાસે આવશે” બડબડાટ કરતો ચાલ્યો ગયો. તે સ્ત્રીના મનમાં શું ચાલી રહ્યું છે તેનાથી સંપૂર્ણપણે અજાણ ! દરરોજ જ્યારે સ્ત્રી બારી પર રોટલી રાખે છે, ત્યારે તેણીએ તેના પુત્રની સલામતી અને સારા સ્વાસ્થ્ય માટે ભગવાનને પ્રાર્થના કરી હતી, જે પોતાનું ઉજ્જવળ ભવિષ્ય બનાવવા માટે અને ઘરે પરત ફરવા માટે ક્યાંક દૂર ગયો હતો. મહિનાઓ સુધી તેના કોઈ સમાચાર નહોતા. તે જ સાંજે, તેણીના દરવાજો ખટખટાવવામાં આવે છે. તે દરવાજો ખોલે છે અને તેના પુત્રને તેની સામે ઊભેલો જોઈને દંગ રહી જાય છે. તે પાતળો અને દુર્બળ બની ગયો હતો, તેના કપડાં ફાટી ગયા હતા અને તે ભૂખને કારણે તે કમજોર થઈ ગયો હતો.

તેણે તેની માતાને જોતાની સાથે જ કહ્યું- “મા, હું અહીં છું તે તો એક ચમત્કાર છે. આજે જ્યારે હું ઘરથી એક માઈલ દૂર હતો ત્યારે મને એટલી ભૂખ લાગી હતી કે હું ભાંગી પડ્યો, હું મરી ગયો હોત પણ અચાનક એક માણસ ત્યાંથી પસાર થઈ રહ્યો હતો – તેની નજર મારા પર પડી અને તેણે મને પોતાના ખોળામાં લઈ લીધો. હું ભૂખને કારણે મરી રહ્યો હતો. મેં તેની પાસે ખાવા માટે કંઈક માંગ્યું. તેણે કોઈ પણ સંકોચ વિના મને તેની રોટલી આપી. તેણીએ મને કહ્યું – “હું દરરોજ આ ખાઉં છું, પરંતુ આજે તને મારા કરતાં તેની વધુ જરૂર છે. તો આ લો અને તમારી ભૂખ સંતોષો.”

આ પણ વાંચો:–Chaitri Navratri: સંવંત અને સંવત્સરની સવિસ્તર માહિતી માટે જરૂરથી વાંચો આ લેખમાળા

તેની વાત સાંભળતા જ માતાનો ચહેરો નિસ્તેજ થઈ ગયો અને તેણે પોતાની જાતને કાબુમાં લેવા દરવાજાનો સહારો લીધો. તેના મનમાં વિચાર કરવા લાગ્યો કે તેણે સવારે રોટલીમાં ઝેર ભેળવ્યું હતું, જો તેણે તે રોટલીને આગમાં સળગાવીને નષ્ટ ન કરી હોત તો તેનો પુત્ર તે રોટલી ખાઈ ગયો હોત અને પરિણામે તેનું મૃત્યુ થયું હોત ? અને આ પછી, તે શબ્દોનો અર્થ તેને ખૂબ જ સ્પષ્ટ થઈ ગયો – તમે જે પણ ખરાબ કરશો તે તમારી સાથે રહેશે, અને તમે જે સારું કરશો તે તમારી પાસે પાછું આવશે. હંમેશા સારું કરો અને તમારી જાતને ક્યારેય સારું કરવાથી રોકો નહીં, પછી ભલે તમારી પ્રશંસા કરવામાં આવે કે નહીં.

ગુરુ કુળમાં શિક્ષણ મેળવતા શિષ્યોમાં આજે અનેરો ઉત્સાહ જોવા મળ્યો હતો, આજે તેઓના શિક્ષણના બાર વર્ષ પૂર્ણ થઈ રહ્યા હતા અને હવે તેઓ પોતાના ઘરે પરત ફરશે. ગુરુજી પણ તેમના શિષ્યોના શિક્ષણ અને દીક્ષાથી ખુશ હતા અને ગુરુ કુળની પરંપરા મુજબ તેઓ શિષ્યોને અંતિમ ઉપદેશ આપવાની તૈયારી કરી રહ્યા હતા. તેણે મોટા અવાજે કહ્યું, “તમે બધા એક જગ્યાએ ભેગા થાઓ, મારે તમને છેલ્લો ઉપદેશ આપવાનો છે.” ગુરુના આદેશને અનુસરીને, બધા શિષ્યો એક જગ્યાએ એકઠા થયા. ગુરુજીના હાથમાં લાકડાના કેટલાક રમકડાં હતા, તેમણે શિષ્યોને રમકડાં બતાવ્યા અને કહ્યું, “તમારે આ ત્રણ રમકડાંમાં તફાવત શોધવાનો છે.”

બધા શિષ્યો રમકડાંને ધ્યાનથી જોવા લાગ્યા, ત્રણેય લાકડાની બનેલી એક સરખી દેખાતી ઢીંગલી હતી. બધાને આશ્ચર્ય થયું કે તેમની વચ્ચે શું તફાવત હોઈ શકે ? ત્યારે કોઈએ કહ્યું, “અરે, જુઓ, આ ઢીંગલીમાં એક કાણું છે.” આ સંકેત પૂરતો હતો, ટૂંક સમયમાં જ શિષ્યોને ખબર પડી અને ગુરુજીને કહ્યું, “ગુરુજી, આ ઢીંગલીઓ વચ્ચે ફરક એટલો જ છે કે – એકના બંને કાનમાં કાણાં છે, બીજાના એક કાન અને એક મોંમાં કાણું છે, અને ત્રીજાને ફક્ત એક જ કાનમાં કાણું છે.”

ગુરુજીએ કહ્યું, “ખૂબ જ સાચું,” અને તેને ધાતુનો પાતળો વાયર આપ્યો અને તેને કાનના છિદ્રમાં નાખવા કહ્યું. શિષ્યોએ પણ એમ જ કર્યું. પહેલી ઢીંગલીના એક કાનમાંથી વાયર પસાર થયો, બીજા કાનમાંથી નીકળ્યો, બીજી ઢીંગલીના કાનમાંથી પસાર થયો, મોંમાંથી નીકળીને ત્રીજી ઢીંગલીના કાનમાં પ્રવેશ્યો પણ ક્યાંયથી બહાર ન આવી શક્યો. ત્યારે ગુરુજીએ પોતાના હાથમાં ઢીંગલી લીધી અને શિષ્યોને કહ્યું, “ પ્રિય શિષ્યો, આ ત્રણ ઢીંગલીની જેમ જ તમારા જીવનમાં ત્રણ પ્રકારના લોકો આવશે. પ્રથમ ઢીંગલી એવા લોકોનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે જેઓ તમને એક કાનથી સાંભળશે અને બીજા કાનથી બહાર કાઢશે. તમારે આવા લોકો સાથે તમારી સમસ્યાઓ ક્યારેય શેર કરવી જોઈએ નહીં.

બીજી ઢીંગલી એવા લોકોનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે જેઓ તમને સાંભળે છે અને અન્યની સામે બોલે છે, તેમને ટાળે છે અને તેમને તમારી મહત્વપૂર્ણ બાબતો કહે છે અને ત્રીજી ઢીંગલી એ લોકોનું પ્રતીક છે જેમના પર તમે વિશ્વાસ કરી શકો છો, અને તેમની સાથે કોઈપણ પ્રકારની ચર્ચા કરી શકો છો, સલાહ લઈ શકો છો, આ તે લોકો છે જે તમારી શક્તિ છે, તમારે તેમને ક્યારેય ગુમાવવા જોઈએ નહીં. “

એકવાર એક કાગડો માંસનો ટુકડો લઈને શાંત જગ્યાની શોધમાં ઉડતો હતો. પછી નજીકમાં ઉડતા ગરુડનું ટોળું તેનો પીછો કરવા લાગ્યું. કાગડો ગભરાઈ ગયો. તે ઊંચે ને ઊંચે ઉડવા લાગ્યો, છતાં ગરીબ કાગડો તે બળવાન બાજથી બચી શક્યો નહીં. પછી એક ગરુડે ત્યાંથી પસાર થતાં કાગડાની આંખોમાં દુર્દશા અને પીડા જોઈ. કાગડાની નજીક આવીને તેણે પૂછ્યું, “શું થયું દોસ્ત ? તું બહુ અસ્વસ્થ અને અતિશય તણાવમાં લાગે છે ?” કાગડો રડ્યો, “આ ગરુડના ટોળાને જુઓ ! તેઓ મને મારવા મારી પાછળ પડ્યા છે.” ગરુડ, શાણપણનું પક્ષી બનીને બોલ્યો, “મારા મિત્ર, તેઓ તને મારવા પાછળ નથી આવ્યા પરંતુ તેઓ તે માંસના ટુકડાની પાછળ છે જેને તમે તમારી ચાંચમાં જોરથી પકડી રાખ્યા છે. તેને છોડી દો અને જુઓ કે શું થાય છે !?

કાગડાએ ગરુડની સલાહને અનુસરીને માંસનો ટુકડો ફેંકી દીધો અને ચમત્કારિક રીતે ગરુડનું આખું ટોળું ઘટી રહેલા માંસ તરફ ઉડી ગયું. ગરુડ હસ્યા અને બોલ્યા, ” દુઃખ ત્યાં સુધી જ રહે છે જ્યાં સુધી તમે તેને પકડી રાખો. બસ જવા દો અને પીડાથી મુક્ત થાઓ. ” કાગડાએ નમીને કહ્યું, “તમારી સમજદાર સલાહ માટે આભાર. મેં આ માંસનો ટુકડો છોડી દીધો છે અને હવે હું કોઈપણ તણાવ વિના પણ ઊંચે ઉડી શકું છું.” આપણે ‘અહંકાર’ નામનો એક મોટો બોજ વહન કરીએ છીએ, જે આપણા વિશે ખોટી ઓળખ ઉભી કરે છે, જેમ કે – “હું આવો છું અને તેથી, મને પ્રેમ કરવો જોઈએ, મારું સન્માન કરવું જોઈએ અને ધ્યાન આપવું જોઈએ, વગેરે.”

અહંકાર અને સ્વ વિશેની ખોટી કલ્પનાઓથી મુક્ત થઈને જોઈએ કે શું થાય છે ! આપણે ધૂળમાંથી ઉભા થયા છીએ ને ફરીથી ધૂળમાં પાછા મળી જઈશું ! ખુશ રહો અને હસો. પ્રાપ્ત છે તે પૂરતું છે. જેનું મન પ્રસન્ન છે તેને નમન છે. ગુડી પડવા, ચેટીચંડ, રામનવમી જેવા આગામી તહેવારમાં વ્હાલનો વહેવાર વધે તેવી શુભેચ્છાઓ.

દેશ કી આવજના સમાચાર ફેસબુક પર મેળવવા માટે ફેસબુક પેજ લાઈક કરો